Aquafilling – zagrożenie chirurgii plastycznej

W czasach, w których otaczani jesteśmy wizerunkiem idealnych ludzi (w tym głównie w szeroko ujmowanych mediach społecznościowych) ciężko pozbyć się presji pogoni za pięknym i jędrnym ciałem. Szczególnie kobiety narażone są na ciągłe dążenie do doskonałości jakkolwiek by ją definiować. Skutkiem powyższego jest powstawanie nowatorskich metod pozwalających na szybsze osiągnięcie założonych (czy też narzuconych) celów. Jedną z takich metod było stosowane przez lekarzy różnych specjalności preparatu Aquafilling (lub Los Deline) celem powiększania piersi czy też innych części ciała jak np. pośladki.

Małoinwazyjna metoda podania Aquafilling

Metoda ta polegała na wstrzyknięciu preparatu pod skórę za pomocą igieł co wiązać się miało z jego małą inwazyjnością (w tym brakiem pozostawienia blizn co ma miejsce przy tradycyjnym powiększaniu piersi przy pomocy implantów). Producent, a także pośrednio lekarze, którzy oferowali powyższą metodę swoim pacjentom, zapewniali o bezpieczeństwie jej stosowania. W skład preparatu w zdecydowanej większości wchodzi bowiem sól fizjologiczna (98% składu), która ma być całkowicie niegroźna dla organizmu. Nikt jednak – w tym przede wszystkim lekarze, którzy decydowali się na powiększanie piersi tą metodą – nie przestrzegał przed pozostałym składnikiem preparatu tj. poliamidem (stanowiącym jedynie 2% składu). I właśnie ten – zdawać by się mogło – niewielki procent składu preparatu wywołał lawinę negatywnych konsekwencji dla zdrowia pacjentów decydujących się na powiększanie piersi czy też pośladków preparatem Aquafilling.

Skutki uboczne stosowania preparatu Aquafilling

Poliamid to substancja, która trwale łączy się z tkanką ludzką w związku z czym niemożliwym jest jej odseparowanie od ciała pacjenta. Producent zapewniał zaś, iż zabieg preparatem Aquafilling będzie miał jedynie okresowy charakter (preparat po około 5 latach miał ulec całkowitemu wchłonięciu). Nadto, zastosowanie przedmiotowego żelu powoduje powstawanie wielu innych, bardzo groźnych konsekwencji dla pacjenta tj.: stanów zapalnych, infekcji, deformacji, migracji żelu, zmian martwiczych, niemożliwości karmienia piersią, sepsy a nawet śmierci. Co istotne przed podjęciem decyzji przez pacjentów o zastosowaniu powyższej metody, nie byli oni informowani o możliwości występowania takich skutków ubocznych. Dopiero bowiem w 2019r. zaczęły pojawiać się doniesienia medialne o przedmiotowych skutkach. Nadto, w związku z wieloma skargami i zgłoszeniami polskich pacjentek na występujące skutki w dniu 27 stycznia 2020r. Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych wydał decyzję o wycofaniu z obrotu preparatu. Następnie w maju 2020r. został wycofany z obrotu także preparat o nazwie Los Deline (który pojawił się w miejsce preparatu Aquafilling).

Naruszenie praw pacjenta w związku ze stosowaniem preparatu Aquafilling

W wyniku stosowania przedmiotowej metody przez lekarzy dochodziło do naruszenia wielu praw pacjentów w tym między innymi prawa do świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom aktualnej wiedzy medycznej (art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 06 listopada 200r8. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, dalej: u.p.p.) czy też prawa do świadczeń zdrowotnych udzielanych z należytą starannością zgodnie z art. 8 u.p.p. Nadto, zgodnie z przepisami powyższej ustawy pacjent ma prawo do podjęcia świadomej decyzji co do tego czy poddać się określonym świadczeniom zdrowotnym czy też nie. Dlatego informacja udzielona pacjentowi na temat konkretnego zabiegu musi być szeroka i szczegółowa. W przeciwnym wypadku pacjent nie ma możliwości wyrażenia świadomej zgody zgodnie z przepisami ustawy o prawach pacjenta.

Roszczenia pacjenta

W wyniku naruszenia praw pacjenta, w tym naruszenia praw wskazanych w akapicie wyżej, pacjent może domagać się między innymi zapłaty zadośćuczynienia. Nadto, pacjent może domagać się także zapłaty zadośćuczynienia czy też odszkodowania na zasadach ogólnych tj. w oparciu o przepisy kodeksu cywilnego. Nasza Kancelaria zajmuje się reprezentowaniem pokrzywdzonych pacjentek i pacjentów w sprawach związanych z poddaniem się przedmiotowemu zabiegowi. Co istotne, nawet jeśli do dnia dzisiejszego nie ujawniły się żadne skutki uboczne związane z zabiegiem, możliwym jest domaganie się zadośćuczynienia chociażby w związku z brakiem możliwości podjęcia świadomej decyzji o poddaniu się zabiegowi. Jeśli poddałaś lub poddałeś się zabiegowi z wykorzystaniem preparatu Aquafilling lub Los Deline serdecznie zapraszamy na konsultacje i omówienie możliwości wystąpienia z przysługującymi Ci roszczeniami. Jeśli nie posiadasz dokumentacji medycznej potwierdzającej poddanie się zabiegowi – pomożemy Ci ją uzyskać, a następnie przeanalizować celem ustalenia czy również w Twoim przypadku doszło do naruszenia prawa.

/Autor

Zasiedzenie nieruchomości – kiedy jest możliwe, co we wniosku

Zasiedzenie nieruchomości jest to nabycie tzw. pierwotne na skutek upływu czasu. Osoba nie będąca właścicielem nieruchomości nabywa prawo przez to, że faktycznie włada nieruchomością w ciągu oznaczonego w przepisach czasu.

We wniosku o stwierdzenie zasiedzenia należy wskazać dowody potwierdzające okres władania nieruchomością jak właściciel (mogą to być potwierdzenia zapłaty podatku od nieruchomości, dane świadków, potwierdzenia przeprowadzenia remontów budynku) a także dane uczestników postępowania.

Zasiedzenie nieruchomości- działki, gruntu, budynku lub ruchomości – definicja

Możliwe jest nabycie przez zasiedzenie nieruchomości, służebności gruntowej, odrębnej własności lokalu, użytkowania wieczystego a także ruchomości.

Zasiedzenie ruchomości możliwe jest jedynie w dobrej wierze i wymaga upływu czasu –3 lat nieprzerwanego władania rzeczą jako posiadacz samoistny.

Zasiedzenie w złej wierze – przesłanki

  • posiadanie nieruchomości jako posiadacz samoistny
  • ciągłość posiadania
  • upływ czasu – 30 lat

Zasiedzenie w dobrej wierze – przesłanki

  • posiadanie nieruchomości jako posiadacz samoistny
  • ciągłość posiadania
  • upływ czasu 20 lat

Zasiedzenie nieruchomości a spadkobiercy – czy trzeba spłacać spadkobierców po nabyciu nieruchomości przez zasiedzenie?

Nabycie przez zasiedzenie nie jest nabyciem, którego skutkiem będzie spłata spadkobierców właściciela nieruchomości zasiadywanej. Nabycie własności przez zasiedzenie skutkuje utratą prawa własności przez dotychczasowego właściciela.

Spadkobiercy właściciela nieruchomości, która jest przedmiotem zasiedzenia mogą być uczestnikami w sprawie przed Sądem i wykazać, iż Wnioskodawca nie władał nieruchomością jako posiadacz samoistny w sposób nieprzerwany przez określony czas.

W jaki sposób uzyskać własność nieruchomości przez zasiedzenie?

Aby nabyć nieruchomość przez zasiedzenie należy wystąpić do Sądu z wnioskiem – przed Sądem Rejonowym rozpocznie się postępowanie nieprocesowe, w którym Sąd będzie badał, czy zostały spełnione wszystkie przesłanki zasiedzenia. Wniosek do Sądu podlega opłacie sądowej – 2000 zł.

Czy zasiedzenie podlega opodatkowaniu?

Tak, po uzyskaniu prawomocnego Postanowienia Sądu Rejonowego stwierdzającego z określonym dniem nabycie nieruchomości na skutek zasiedzenia należy udać się do Urzędu Skarbowego lub skorzystać z pomocy profesjonalnego pełnomocnika – adwokata i wypełnić deklarację podatkową, w której zostanie wskazana wartość nieruchomości. Organ podatkowy na tej podstawie wyda decyzję ustalającą wysokość podatku, który należy uiścić.

Jak podważyć zasiedzenie?

Aby nie doszło do stwierdzenia przez Sąd zasiedzenia nieruchomości, która jest naszą własnością koniecznie jest przedstawienie dowodów na brak samoistnego posiadania nieruchomości przez osobę występującą do Sądu o stwierdzenie zasiedzenia a także brak wymaganego upływu czasu posiadania. Wszelkie dowody na władanie nieruchomością oraz wykonywanie praw i obowiązków właściciela (takich jak zapłata podatku od nieruchomości) uniemożliwią nabycie przez zasiedzenie naszej nieruchomości przez inną osobę.

Ile kosztuje sprawa o zasiedzenie u adwokata?

Wysokość wynagrodzenia adwokata za prowadzenie sprawy o zasiedzenie zależy od zawiłości sprawy, wartości nieruchomości, ilości uczestników w postępowaniu. Podczas porady prawnej po uzyskaniu informacji o sprawie adwokat podaje wysokość wynagrodzenia i sporządza projekt umowy prowadzenia sprawy. Praktykowane jest odrębne wynagrodzenie za postępowanie przed Sądem I instancji, a także przed Sądem II instancji oraz dodatkowe wynagrodzenie za rozprawę.

Ile trwa sprawa o zasiedzenie w sądzie?

Czas trwania sprawy o zasiedzenie w sądzie uzależniony jest od kilku czynników takich jak: ilość spraw w danym sądzie (właściwymi do rozpoznania spraw są sądy rejonowe), ilości uczestników postępowania oraz treści ich stanowisk, wniosków dowodowych, w szczególności wniosków o przesłuchanie świadków (co może spowodować konieczność wyznaczenia przez Sąd nawet kilku rozpraw), okresu oczekiwania na wydanie opinii przez biegłych (jeżeli wydanie opinii biegłych jest potrzebne w sprawie np. nabycia części nieruchomości).

 

W przypadku jakichkolwiek pytań oraz potrzeby konsultacji serdecznie zapraszamy do kontaktu z Kancelarią.

Adwokat Małgorzata Grigorjew zajmuje się sprawami dotyczącymi zasiedzenia i jest w stanie pomóc przy sporządzeniu projektów pism w sprawach sądowych.

Pani Mecenas udziela porad prawnych podczas osobistych spotkań w kancelarii oraz reprezentuje klientów przed Sądami wszystkich instancji również w sprawach o zasiedzenie.

/Autor

Rozwód 2023 – nowe zasady, zobacz co się zmieni

W listopadzie 2021 roku ustawodawca zapowiedział wprowadzenie poważnych zmian w prawie dotyczącym rozwodów oraz separacji. Celem planowanych zmian przepisów obowiązujących od niemal 50-ciu lat dostosowanie procedury do obecnych realiów.

Obecnie przepisy jeszcze nie zostały wprowadzone w życie – projekty ustaw oczekują na konsultacje.

Zmiany w rozwodach – wprowadzenie rodzinnego postępowania informacyjnego

Jeżeli małżonkowie planujący rozwód mają wspólne małoletnie dzieci postepowanie o rozwód będzie musiało być poprzedzone rodzinnym postępowaniem informacyjnym, chyba że jeden z małżonków został prawomocnie skazany za umyślne przestępstwo popełnione na szkodę drugiego małżonka lub ich wspólnego małoletniego dziecka, lub przedstawiono mu zarzut popełnienia takiego czynu, jednakże jeśli z wnioskiem o przeprowadzenie rodzinnego postępowania informacyjnego wystąpi małżonek pokrzywdzony takim czynem będzie ono niezbędne.

Rodzinne postepowanie informacyjne ma mieć na celu pojednanie małżonków, a w przypadku braku takiej możliwości, zawarcie ugody.

Ugoda pomiędzy małżonkami  (której elementy ma określić Minister Sprawiedliwości w drodze rozporządzenia) ma zawierać postanowienia dotyczące sposobu wykonywania władzy rodzicielskiej nad wspólnymi dziećmi, wymiar kontaktów każdego z małżonków z dziećmi oraz alimenty.

Rodzinne postępowanie informacyjne rozpocznie się na wniosek (bez opłat) jednego lub obojga małżonków.

Strony zostaną pouczone o indywidualnych i społecznych skutkach rozpadu małżeństwa, w szczególności dla nich i ich wspólnych małoletnich dzieci a także o działaniach, które strony powinny podjąć dla utrzymania małżeństwa lub zawarcia ugody, w szczególności mediacji, terapii lub innej formie wsparcia rodziny. Ponadto strony otrzymają informacje o skutkach prawomocnego skazania za umyślne przestępstwo popełnione na szkodę drugiego małżonka lub ich wspólnego małoletniego dziecka albo przedstawienia zarzutów w którejkolwiek z tych spraw dla rodzinnego postępowania informacyjnego.

Bardzo istotny jest fakt, iż rodzinne postępowanie informacyjne ma ustanawiać zakaz żądania podczas jego trwania udzielenia zabezpieczenia (miejsca pobytu dziecka, kontaktów, czy też alimentów).

Niewielkie zmiany w zakresie mediacji

Rodzinne postępowanie informacyjne ma niejako zastąpić w pewnym wymiarze postępowanie mediacyjne, jednakże dobrowolna mediacja w ramach rodzinnego postępowania informacyjnego będzie możliwa.  Projekt ustawy przewiduje okres trwania mediacji na miesiąc, licząc od dnia zakończenia spotkania informacyjnego. Okres ten będzie mógł zostać przedłużony przez Sąd na zgodny wniosek stron (nie dłużej niż o 6 miesięcy).

Zakończenie rodzinnego postępowania informacyjnego

Sąd zakończy rodzinne postępowanie informacyjne (poprzez umorzenie postępowania) w następujących przypadkach:

  1. strona cofnęła wniosek o przeprowadzenie rodzinnego postępowania informacyjnego,
  2. upłynął okres wyznaczony do przeprowadzenia mediacji rodzinnej,
  3. mediator przedstawił protokół z przebiegu mediacji,
  4. wniosek o przeprowadzenie rodzinnego postępowania informacyjnego złożył małżonek, który został prawomocnie skazany za umyślne przestępstwo popełnione na szkodę drugiego małżonka lub ich wspólnego małoletniego dziecka, lub przedstawiono mu zarzut popełnienia takiego czynu, a pokrzywdzony małżonek takiego wniosku nie złożył lub nie poparł wniosku złożonego przez małżonka,
  5. w czasie trwania rodzinnego postępowania informacyjnego jeden z małżonków został prawomocnie skazany za umyślne przestępstwo popełnione na szkodę drugiego małżonka lub ich wspólnego małoletniego dziecka, lub przedstawiono mu zarzut popełnienia takiego czynu, a pokrzywdzony małżonek nie złożył wniosku o kontynuowanie rodzinnego postępowania informacyjnego,
  6. jeden z małżonków zmarł.

Treść pozwu – zmiany

Po wejściu w życie planowanych zmian pojawi się obowiązek dołączenia do pozwu odpisu postanowienia o umorzeniu rodzinnego postępowania informacyjnego. A w przypadku braku takiego dokumentu należy wskazać i uzasadnić przyczyny braku jego załączenia. Pozew nie zawierając postanowienia o umorzeniu rodzinnego postępowania informacyjnego bez podania przyczyn będzie zwrócony przez Sąd i nie rozpocznie skutecznie postępowania rozwodowego.

Termin wejścia w życie nowych przepisów

Obecnie nie jest znany dokładny termin wejścia w życie nowych przepisów – projekt ustawy jest konsultowany.

Nowe przepisy wejdą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ich ogłoszenia (w Dzienniku Ustaw).

Co istotne, wobec obecnych spraw będących w toku oraz wszczętych przed wejściem w życie nowych przepisów zastosowanie będą miały dotychczasowe przepisy (przed ich zmianami).

 

Nowe przepisy mogą skutkować znacznym wydłużeniem czasu przeprowadzania spraw rozwodowych z uwagi na konieczność przeprowadzenia rodzinnego postępowania informacyjnego.

 

W przypadku jakichkolwiek pytań serdecznie zapraszamy do kontaktu z Kancelarią.

Adwokat Małgorzata Grigorjew specjalizuje się w prawie rodzinnym, w szczególności sprawami o rozwód i jest w stanie pomóc przy sporządzeniu projektu pozwu o rozwód wraz z wnioskiem o orzekanie o winie lub bez orzekania o winie, a także innych pism procesowych w trakcie sprawy o rozwód oraz apelacji od wyroku Sądu Okręgowego orzekającego rozwód.

Pani Mecenas udziela porad prawnych podczas osobistych spotkań w kancelarii oraz reprezentuje klientów przed Sądami wszystkich instancji również w sprawach o rozwód, a także w sprawach o alimenty na rzecz dzieci oraz byłych małżonków ponadto w sprawach o podział majątku.

/Autor

Alimenty na żonę – w jakiej sytuacji przysługują

Zobowiązanie męża do zapłaty alimentów na (byłą) żonę możliwe jest przez Sąd Okręgowy w wyroku rozwodowym lub też po rozwiązaniu małżeństwa przez Sąd Rejonowy. Aby była żona lub też były mąż mogli uzyskać alimenty istotna jest ocena ich sytuacji majątkowej po rozwiązaniu małżeństwa.

Alimenty na żonę w trakcie małżeństwa i w separacji (bez rozwodu)

Podczas trwania małżeństwa można domagać się zabezpieczenia potrzeb rodziny lub też alimentów na rzecz małoletnich dzieci. Zabezpieczenie potrzeb rodziny to zobowiązanie jednego z małżonków do przekazywania określonej kwoty odpowiadającej usprawiedliwionym potrzebom rodziny (najczęściej zony oraz małoletnich dzieci) oraz możliwości zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.

Przepisy dotyczące alimentów po orzeczeniu przez Sąd separacji są tożsame do przepisów dotyczących alimentów po orzeczeniu rozwodu.

Separacja faktyczna nie powstała na skutek orzeczenia Sądu uprawnia jedynie do dochodzenia przez małżonka zabezpieczenia potrzeb rodziny lub też alimentów na rzecz małoletnich dzieci.

Alimenty na byłą żonę (po rozwodzie) w przypadku orzeczenia o winie męża

Żona może wnosić o orzeczenie alimentów od męża po rozwodzie już w treści pozwu o rozwód, jeżeli orzeczenie rozwodu pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej żony.

Alimenty na byłą żonę (po rozwodzie) w przypadku braku orzeczenia o winie którejkolwiek ze stron lub w przypadku winy obu stron

Małżonkowie mogą domagać się alimentów od drugiego, jeżeli któreś z nich znalazło się w niedostatku.

Ile wynoszą alimenty na żonę i jak długo trwają

Wysokość alimentów na byłą żonę zależy od usprawiedliwionych potrzeb żony oraz możliwości zarobkowych i majątkowych męża. Alimenty stanowią zobowiązanie do momentu zawarcia przez małżonka otrzymującego alimenty nowego małżeństwa, lub też przy braku orzekania o winie lub orzeczeniu winy oby małżonków, wygasają z upływem 5 lat od orzeczenia rozwodu, chyba że Sąd przedłuży ten okres z uwagi na wyjątkowe okoliczności (np. zły stan zdrowia uprawnionego do otrzymywania alimentów).

Dożywotnie alimenty na żonę

W przypadku orzeczenia wyłącznej winy męża i braku zawarcia przez żonę nowego związku małżeńskiego orzeczone alimenty (w wyroku rozwodowym lub też w wyroku Sądu Rejonowego w odrębnej sprawie o alimenty) mogą być wypłacane dożywotnio.

Jak obniżyć alimenty na żonę

Wysokość alimentów zależy od usprawiedliwionych potrzeb żony, ale również od możliwości zarobkowych i majątkowych męża, na które wpływ ma np. zawarcie nowego małżeństwa, małoletnie dzieci, stan zdrowia, możliwość podjęcia pracy zarobkowej. Aby domagać się obniżenia alimentów należy złożyć do Sądu pozew o obniżenie alimentów wraz ze wszystkimi dowodami wskazującymi na zmianę sytuacji zobowiązanego do zapłaty alimentów.

Często pada pytanie „jak unikać płacenia alimentów na byłą żonę?”

Niestety nie można jednoznacznie wskazać odpowiedzi na powyższe pytanie. Alimenty to świadczenie mające na celu zaspokoić usprawiedliwione potrzeby danej osoby, jeżeli są one zaspakajane przez nią samą (była żona osiąga dochody) istnieje możliwość żądania uchylenia  lub zmiany wysokości obowiązku alimentacyjnego.

Jak znieść alimenty na byłą żonę

Niezbędne jest zebranie dowodów świadczących o braku możliwości, w dalszym ciągu, do płacenia alimentów na rzecz byłej żony oraz wystąpienie z pozwem do Sądu – żądanie uchylenia obowiązku alimentacyjnego lub stwierdzenia wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego.

 

W przypadku jakichkolwiek pytań serdecznie zapraszamy do kontaktu z Kancelarią.

Adwokat Małgorzata Grigorjew specjalizuje się w prawie rodzinnym, w szczególności sprawami o rozwód i jest w stanie pomóc przy sporządzeniu projektu pozwu o rozwód wraz z wnioskiem o orzekanie o winie lub bez orzekania o winie, a także innych pism procesowych w trakcie sprawy o rozwód oraz apelacji od wyroku Sądu Okręgowego orzekającego rozwód.

Pani Mecenas udziela porad prawnych podczas osobistych spotkań w kancelarii oraz reprezentuje klientów przed Sądami wszystkich instancji  również w sprawach o rozwód, a także w sprawach o alimenty na rzecz dzieci oraz byłych małżonków ponadto w sprawach o podział majątku.

/Autor

Rozwód z orzeczeniem o winie – komplet informacji

Rozwód orzeka Sąd Okręgowy (co do zasady położony według ostatniego wspólnego miejsca zamieszkania małżonków), aby stało się to możliwe musi nastąpić pomiędzy małżonkami zupełny i trwały rozkład pożycia. Przesłanką negatywna orzeczenia rozwodu jest sytuacja, w której na skutek rozwodu miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci lub sprzeczność z zasadami współżycia społecznego.

Na czym polega rozwód z orzeczeniem o winie

Orzeczenie Sądu o winie w sprawach rozwodowych jest obligatoryjne, chyba, że oboje małżonkowie wnoszą o zaniechanie orzekania o winie. Zgodny wniosek małżonków wywołuje takie skutki, jak gdyby żaden z nich winy nie ponosił. Sąd może orzec, że żaden z małżonków nie ponosi winy za rozkład pożycia, że jedno z małżonków jest winne rozkładu pożycia, lub że oboje małżonkowie ponoszą winę za rozkład pożycia. Zawarty w pozwie lub odpowiedzi na pozew wniosek o orzeczenie o winie polega na żądaniu ustalenia przez Sąd winy małżonka za rozpad związku małżeńskiego. Taki wniosek musi być poparty dowodami np. świadczącymi o braku zachowania wierności małżeńskiej, o nagannym postepowaniu przez małżonka.

Rozwód z orzeczeniem o winie a dzieci

Wpływ orzekania o winie na kwestie związane z dziećmi w każdym stanie faktycznym jest inny. Nie istnieje zasada wedle, której konsekwencją orzeczenia o winie jest pozbawienie władzy rodzicielskiej nad dzieckiem lub też ustalenie miejsca pobytu dziecka przy wyłącznie niewinnym małżonku. Jeżeli orzeczenie o winie związane jest z uzależnieniem małżonka od alkoholu, środków odurzających, hazardu to może mieć to bezpośredni wpływ na aspekty związane ze sprawowaniem opieki nad dziećmi przez taką osobę. Orzeczenie Sądu w sprawie o rozwód dotyczące dzieci wydane jest z uwzględnieniem ich dobra oraz postaw i cech obojga rodziców.

Podział majątku przy rozwodzie z orzeczeniem o winie

Podział majątku możliwy jest w sprawach o rozwód – Sąd Okręgowy, orzekając w sprawie o rozwód dokonuje podziału majątku wspólnego na zgodny wniosek małżonków. Często w sytuacji wniosku o orzekanie o winie nie występuje zgodny wniosek stron o podział majątku, wobec czego orzeczenie podziału majątku w sprawach rozwodowych w praktyce jest bardzo rzadko spotykane.

Podział majątku możliwy jest przed orzeczeniem rozwodu, w trakcie sprawy rozwodowej lub też po orzeczeniu rozwodu (nawet wiele lat po rozwiązaniu małżeństwa). Niezbędne dla dokonania podziału majątku jest zawarcie małżeńskiej umowy majątkowej, ustanawiającej ustrój rozdzielności majątkowej pomiędzy małżonkami tzw. intercyzy lub prawomocny wyrok Sądu Okręgowego orzekającego rozwód, który powoduje obligatoryjnie ustanie wspólności majątkowej.

Sprawy o podział majątku prowadzone są przed Sadami Rejonowymi.

Jak długo trwa sprawa sądowa dotycząca rozwodu z orzekaniem o winie?

Czas trwania postepowania rozwodowego z orzeczeniem o winie zależy od wielu czynników – ilości dowodów, w szczególności świadków, o których przesłuchanie strony wnoszą. Sąd w sprawach o rozwód z orzekaniem o winie na wniosek stron może skierować strony do mediacji, aby w sposób ugodowy rozwiązać pewne kwestie konfliktu pomiędzy małżonkami (np. miejsce zamieszkania dziecka, kontakty z dzieckiem, władze rodzicielską, alimenty). Podczas mediacji strony mogę występować również z pełnomocnikami, co pomaga w zawarciu porozumienia.

Na pierwszą rozprawę w sprawie o rozwód z orzekaniem o winie przed Sądem Okręgowym w Gdańsku obecnie czas oczekiwania wynosi około kilku miesięcy, kolejne rozprawy wyznaczane są w zależności od możliwości czasowych Sędziego, który orzeka w sprawie.

Konsekwencje rozwodu z orzeczeniem o winie

Konsekwencją orzeczenia o winie jest możliwość dochodzenia przez małżonka, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia (brak orzeczenia o winie lub wina orzeczona wobec obojga małżonków) i znajduje się w niedostatku alimentów w zakresie odpowiadającym jego usprawiedliwionym potrzebom oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym małżonka uznanego za winnego.

Ponadto w przypadku orzeczenia winy wyłącznie jednego z małżonków małżonek niewinny może dochodzić alimentów, jeżeli rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej tej osoby.

Rozwód z orzeczeniem o winie – plusy i minusy

Powodem, dla którego małżonek wnosi o orzekanie o winie przy rozwodzie często jest uzyskanie orzeczenia Sądu, w którym wskazane zostaje, że to drugi małżonek jest winny rozkładu pożycia małżeńskiego (np. w przypadku dopuszczenia się zdrady) oraz możliwość dochodzenia alimentów. Niewątpliwym mankamentem orzeczenia o winie jest czas trwania postepowania przed Sądem (najczęściej kilka a nawet kilkanaście rozpraw w zależności od zawiłości sprawy), chyba że już na pierwszej rozprawie małżonek, którego wniosek o orzeczenie o winie dotyczy przyzna swoją winę i nie będzie konieczności przeprowadzania postępowania dowodowego w tym zakresie poprzez przesłuchanie świadków.

 

W przypadku jakichkolwiek pytań serdecznie zapraszamy do kontaktu z Kancelarią.

Adwokat Małgorzata Grigorjew specjalizuje się w prawie rodzinnym, w szczególności sprawami o rozwód i jest w stanie pomóc przy sporządzeniu projektu pozwu o rozwód wraz z wnioskiem o orzekanie o winie lub bez orzekania o winie, a także innych pism procesowych w trakcie sprawy o rozwód oraz apelacji od wyroku Sądu Okręgowego orzekającego rozwód.

Pani Mecenas udziela porad prawnych podczas osobistych spotkań w kancelarii oraz reprezentuje klientów przed Sądami wszystkich instancji  również w sprawach o rozwód, a także w sprawach o alimenty na rzecz dzieci oraz byłych małżonków ponadto w sprawach o podział majątku.

/Autor

Opieka naprzemienna nad dzieckiem – komplet wiedzy i porady

Obowiązujące przepisy prawa nie zawierają regulacji opieki naprzemiennej nad dzieckiem, jednakże być może niebawem ustawodawca postanowi takie przepisy wprowadzić w życie.  Miejsce zamieszkania dziecka jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej. Natomiast kwestie dotyczące kontaktów dziecka z rodzicami uregulowane są odrębnie – jeżeli dziecko przebywa stale u jednego z rodziców, sposób utrzymywania kontaktów z dzieckiem przez drugiego z nich rodzice określają wspólnie, kierując się dobrem dziecka i biorąc pod uwagę jego rozsądne życzenia.

Na czym polega opieka naprzemienna nad dzieckiem?

Opieka naprzemienna polega na tym, że dziecko co do zasady nie posiada stałego miejsca zamieszkania określonego jedynie przy jednym z rodziców (w miejscu zamieszkania matki bądź też w miejscu zamieszkania ojca), miejsce zamieszkania dziecka jest i z matką, i z ojcem żyjącymi oddzielnie w ich miejscach zamieszkania.

Wymiar opieki naprzemiennej zależy od ustaleń rodziców oraz wieku dziecka może być to opieka sprawowana pełnymi tygodniami np. w każdy piątek następuje zmiana tydzień dziecko spędza z ojcem, a następnie tydzień z matką lub po dwa tygodnie, bądź też inny okres czasu 3-4 dni.

Jak często jest opieka naprzemienna?

Opieka naprzemienna jest co do zasady możliwa w przypadku istnienia porozumienia w tej kwestii rodziców. Rodzice dziecka mogą wystąpić do Sądu (wraz z pozwem o rozwód lub w sprawie o ustalenie kontaktów) o ustanowienie opieki naprzemiennej nad ich wspólnym dzieckiem lub dziećmi.

Jak często Sądy orzekają opiekę naprzemienną – to zależy od postawy rodziców dziecka, jeżeli rodzice potrafią się dogadać to Sąd opiekę naprzemienną orzeknie, jeżeli występuje problem z komunikacją, ale opieka naprzemienna funkcjonuje do jakiegoś czasu i dziecko czuje się dobrze przebywając z obojgiem rodziców osobno określony czas to Sąd również może orzec opiekę naprzemienną.

Każda sprawa jest inna, ale opieka naprzemienna orzekana jest coraz częściej.

 

Opieka naprzemienna a alimenty

Co do zasady przy opiece naprzemiennej każdy z rodziców ponosi koszty utrzymania dziecka w czasie, kiedy dziecko z nim przebywa i nie ustala się alimentów w określonej wysokości. W wyjątkowych sytuacjach np. przy znacznej różnicy w zarobkach rodziców mogą zostać orzeczone alimenty, aby pokryte zostały wszystkie uzasadnione potrzeby dziecka.

 

Opieka naprzemienna a 500 plus

Rodzice powinni wspólnie określić, które z nich będzie pobierało świadczenie 500 plus oraz na jakie potrzeby dziecka będą je przeznaczać. Świadczenie 500 plus jest świadczeniem dla dziecka, a nie przeznaczonym na wydatki rodziców. Rodzice dziecka mogą też ustalić, że jedno z rodziców pobiera świadczenie na swoje konto i przekazuje połowę otrzymywanej kwoty na konto drugiego rodzica.

 

Od jakiego wieku możliwa jest opieka naprzemienna

Nie ma określonego wieku dziecka, od którego możliwa byłaby opieka naprzemienna. Wszystko zależy od postawy rodziców oraz szczególnych potrzeb dziecka np. tego czy dziecko jest karmione przez matkę, czy też mlekiem modyfikowanym. Im starsze dziecko tym większy wpływ samego dziecka na to czy opieka naprzemienna będzie dla niego odpowiednia (brane pod uwagę jest zdanie dziecka).

 

Wady i zalety opieki naprzemiennej

Niewątpliwą zaletą opieki naprzemiennej jest utrzymywanie przez dziecko stałych relacji z obojgiem z rodziców. Rodzice mają wiedzę o aktualnych potrzebach dziecka i wszelkie aspekty związane z wychowaniem dziecka powinni uzgadniać. Za wadę opieki naprzemiennej może być konieczność cyklicznego przenoszenia rzeczy dziecka (ubrania, zabawki, książki, materiały edukacyjne), posiadanie dwóch domów przez dziecko. Co istotne opieka naprzemienna nie może być stosowana w sytuacji, kiedy u któregoś z rodziców występuje problem uzależnienia (od alkoholu, środków odurzających, hazardu), przemoc lub inne zaburzenia uniemożliwiające opiekę nad dzieckiem.

 

Opieka naprzemienna przy posiadaniu przez dziecko jednego stałego domu (opieka gniazdowa, nest care)

Odmianą opieki naprzemiennej jest tzw. opieka gniazdowa, nest care. Dziecko ma stały dom, a to rodzice się zmieniają i przyjeżdżają do dziecka na określone powtarzające się okresy czasu naprzemiennie.

Jest to praktyka związana z ponoszeniem przez rodziców dość wysokich kosztów, bo zakłada posiadanie i utrzymanie 3 osobnych domów (mieszkań). W Polsce ten rodzaj opieki naprzemiennej jest rzadko praktykowany, ale występuje coraz częściej. Zaletą takiego rozwiązania jest posiadanie przez dziecko jednego domu i brak konieczności zmian miejsca zamieszkania nawet klika razy w miesiącu.

 

W przypadku jakichkolwiek pytań serdecznie zapraszamy do kontaktu z Kancelarią.

Adwokat Małgorzata Grigorjew specjalizuje się w prawie rodzinnym i jest w stanie pomóc przy sporządzeniu projektu Porozumienia rodzicielskiego, które może zawierać opiekę naprzemienną, sporządzeniu pozwu o rozwód wraz z wnioskiem o ustalenie opieki naprzemiennej, czy też wniosku do sądu o ustalenie opieki naprzemiennej (w przypadku rodziców, którzy nie są małżeństwem).  Pani Mecenas udziela porad prawnych podczas osobistych spotkań w kancelarii oraz reprezentuje klientów również przed Sądami wszystkich instancji w sprawach rodzinnych.

/Autor

Pomoc Frankowiczom – co zrobić z kredytem frankowym

W latach 2005-2011 bardzo dużą popularnością cieszyły się tzw. kredyty frankowe tj. kredyty udzielane w walucie polskiej, które były denominowane lub indeksowanego do waluty franka szwajcarskiego.  Z czasem okazało się, że zawarcie powyższych umów kredytowych to swoista pułapka finansowa. Kuszące tańszym oprocentowaniem przyciągnęły bardzo wiele klientów. Kredytobiorcy, zapewniani przez pracowników banków o stabilności waluty franka szwajcarskiego, często nie byli nawet uświadamiani, że w przypadku zmian kursu, poza wzrostem wysokości raty, wzrastało także saldo zadłużenia kredytobiorców. Mało tego, w niektórych przypadkach, kredytobiorcy zapewniani byli, iż w przypadku wzrostu kursu franka, z uwagi na wzrost raty, kredytobiorcy szybciej spłacą swoje zobowiązanie, co oczywiście było nieprawdą.

Kredyt frankowy. Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, a posiedzenie pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego – kolejny przełom?

Nie jest tajemnicą, iż  obecnie wielu kredytobiorców dochodzi swoich praw w Sądach i na szczęście, walki te, w przeważającej części wygrywa.  Wzrost zainteresowania wszczęcia postępowania sądowego w stosunku do banków związany był między innymi z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie Państwa Dziubak. Wyrok ten bowiem jednoznacznie wskazał na możliwość stwierdzenia nieważności umowy w przypadku wystąpienia klauzul abuzywnych, nadto TSUE nie miał wątpliwości co do niedopuszczalności modyfikowania umów kredytowych. Obecnie, zarówno kredytobiorcy jak i prawnicy z niecierpliwością czekają na posiedzenie pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego, które zostało odroczone bez terminu. Sąd Najwyższy ma się pochylić nad sześcioma istotnymi zagadnieniami, takimi jak przedawnienie roszczeń frankowych czy też kwestią ewentualnego roszczenia banku za korzystanie z kapitału wypłaconego kredytobiorcom. Wiele sądów powszechnych zawiesiło prowadzone postępowania cywilne lub odroczyło wydanie wyroków w sprawach tzw. kredytów frankowych, tak aby przed wyrokowaniem, zapoznać się
z rozstrzygnięciem Sądu Najwyższego. Tym bardziej z przykrością należy odnotować fakt kolejnego odroczenia podjęcia uchwały, co jednakże potwierdza jak newralgiczny dla gospodarki i systemu bankowego jest temat „frankowiczów”.

Roszczenia kredytobiorców. Stwierdzenie nieważności umowy kredytowej – czy jest możliwe?

Czy warto czekać z dochodzeniem roszczeń w stosunku do banków? Biorąc pod uwagę  przedawnienie roszczeń, w tym roszczeń o zapłatę dokonanych przez kredytobiorców nadpłat – czas nie działa kredytobiorcom na korzyść. Z upływem każdego miesiąca bowiem kredytobiorcom przedawniają się roszczenia związane ze spłatą comiesięcznej raty. Co należy w takim razie zrobić? Przede wszystkim nie zwlekać, przeanalizować umowę kredytową i zastanowić się nad ewentualnie przysługującymi roszczeniami.

Jakie roszczenia przysługują kredytobiorcom?

W pierwszej kolejności kredytobiorcy mogą domagać się ustalenia umowy kredytu za nieważną. Podstawą do takiego uznania może być fakt takiego skonstruowania umowy i zapisów prowadzący do wniosku, że zobowiązanie kredytobiorcy w ogóle nie zostało określone w sposób jednoznaczny, klarowny, co sprzeczne może być zarówno z samą naturą stosunku zobowiązaniowego, ustawą jak i zasadami współżycia społecznego.

Co dalej w przypadku ustalenia nieważności umowy?

W przypadku uznania przez Sąd nieważności umowy kredytowej przyjmuje się, że umowa od początku, wskutek jej wadliwości, nie została zawarta (skutek ex tunc). To z kolei wiąże się z koniecznością wzajemnego zwrócenia sobie świadczeń tj. bank zobligowany jest zwrócić kredytobiorcy spłacone przez kredytobiorcę raty wraz z odsetkami oraz inne należności pobrane z tytułu zawarcia umowy, zaś kredytobiorca zobligowany jest zwrócić wypłacony przez bank kapitał. W przypadku, w jakim umowa została wykonana przez obie strony (kredytobiorca zdołał już spłacić kredyt) łatwo domyślić się, że po stronie kredytobiorcy powstała nadpłata i to właśnie jej zwrotu można domagać się w sądzie. Co przypadku zaś, gdy nie doszło jeszcze do spłaty całego kredytu przez kredytobiorcę – jakie skutki wywoła stwierdzenie nieważności umowy?

Teoria salda a teoria dwóch kondykcji

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na dwa zagadnienia. Mianowicie: teorię salda oraz teorię dwóch kondykcji. Zgodnie z teorią salda w przypadku w jakim kredytobiorca otrzymał od banku kwotę np. 300.000,00 zł, a zdążył dotychczas spłacić 150.000,00 zł, Sąd uznając umowę za nieważną nie zasądzi na rzecz kredytobiorcy żadnej kwoty związanej z dokonaną dotychczas spłatą kredytu (tj. w wysokości 150.000,00 zł), gdyż w/w kwota nie przewyższa roszczenia banku w stosunku do kredytobiorcy tj. o zwrot kwoty 300.000,00 zł kapitału. Sąd analizuje i rozlicza de facto całą umowę kredytową niezależnie od tego, że bank nie wystąpił z jakimkolwiek roszczeniem w stosunku do kredytobiorcy.

Teoria dwóch kondykcji polega natomiast na tym, iż w przypadku uznania przez Sąd umowy za nieważną, Sąd orzeka tylko o tym roszczeniu, które zostało wskazane w pozwie tj. nawet jeśli kredytobiorca nadal nie spłacił całego swojego zadłużenia, Sąd zasądzi od banku na rzecz kredytobiorcy dotychczas spłacone raty, niezależnie od faktu czy bank ma wyższe roszczenie w stosunku do kredytobiorcy czy też nie. Obecnie, zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 16 lutego 2021r. w sprawie III CZp 11/20, Sąd uznał, iż właściwym jest zastosowanie teorii dwóch kondykcji. Sąd Najwyższy wskazał:

„Stronie, która w wykonaniu umowy kredytu, dotkniętej nieważnością, spłacała kredyt, przysługuje roszczenie o zwrot spłaconych środków pieniężnych jako świadczenia nienależnego (art. 410 § 1 w związku z art. 405 kc) niezależnie od tego, czy i w jakim zakresie jest dłużnikiem banku z tytułu zwrotu nienależnie otrzymanej kwoty kredytu.”

Roszczenie o stwierdzenie nieważności umowy może być  samodzielne albo podlegać badaniu w ramach roszczenia o zapłatę kredytobiorcy w stosunku do banku. Roszczenie o zapłatę to kolejny rodzaj roszczenia kredytobiorców w stosunku do banków.

Nadto, kredytobiorcy powołując się na abuzywność postanowień dotyczących indeksacji tj. ich sprzeczność z dobrymi obyczajami i rażące naruszenie interesu konsumenta, wnoszą o uznanie, iż w/w postanowienia umowne ich nie obowiązują. W przypadku uznania w/w abuzywności, Sąd może uznać, że umowa kredytowa dalej obowiązuje, jednakże z pominięciem przedmiotowego mechanizmu (kredytobiorca zobowiązany jest do dalszego spłacania kredytu jako złotowy, który jest oprocentowany identycznie jak kredyt zaciągnięty w walucie franka szwajcarskiego).

Pamiętać należy, iż powoływać się na w/w abuzywność mogą jedynie konsumenci tj. osoby, które zawarły umowę niezwiązaną bezpośrednio z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą lub zawodową. Banki często, w obronie przed roszczeniem kredytobiorców, kwestionują przed sądami status konsumenta wskazując, że celem zawarcia umowy kredytu był np. wynajem mieszkania. Warto podkreślić, iż sąd w takich przypadkach bada jaki cel zawarcia umowy przyświecał kredytobiorcom
w momencie zawierania umowy kredytu, a nie w dalszych latach jej obowiązywania. Istotnym dowodem może być tutaj analiza wniosku kredytowego kredytobiorców.

Aneks do umowy w związku z ustawą antyspreadową

W związku z wejściem w życie tzw. ustawy antyspreadowej z dnia 29 lipca 2011r. banki zaczęły zawierać z kredytobiorcami aneksy do umów, które pozwalały kredytobiorcom na spłacane kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich – czy zawarcie w/w aneksu i spłata kredytu we frankach wyłącza możliwość uznania postanowień umownych za niedozwolone? Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 2018r. w sprawie III CZp 29/17: „Oceny, czy postanowienie umowne jest niedozwolone (art. 3851 §1 k.c.), dokonuje się według stanu z chwili zawarcia umowy”. Co oznacza, że zawarcie aneksu, w żadnym wypadku nie niweczy skutków związanych z abuzywnością postanowień występującą w momencie zawierania umowy kredytowej. Konieczne jest jednak, uważne zapoznanie się z zapisami przedmiotowych aneksów.

Nasza kancelaria frankowa

Jak widać, sytuacja kredytobiorcy – „frankowicza” w zderzeniu z bankiem nie jest ani łatwa, ani oczywista. Zapowiadane wsparcie ze strony Sądu Najwyższego w postaci wyżej wspomnianej uchwały nie nadeszło i trudno aktualnie wskazać kiedy nadejdzie.  Mając na uwadze ową trudną pozycję kredytobiorców – „frankowiczów” sprawy frankowe wymagają niewątpliwie wsparcia prawnego. Odpowiadając na te trudności i oczekiwania oferujemy Państwu dobór najkorzystniejszego dla Państwa rozwiązania, poprzedzony rzetelną analizą umowy kredytowej i stanu faktycznego konkretnej sprawy. Zapraszamy do kontaktu z kancelarią.

/Autor

Dozór elektroniczny – wszystko co musisz wiedzieć

Dozór elektroniczny to potoczne określenie systemu wykonywania kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym

Kto może i w jaki sposób ubiegać się o odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego?

Wiele osób w wyniki zaniedbań lub nieszczęśliwych zdarzeń po uzyskaniu wyroku orzekającego karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonywania (tzw. zawiasy) lub też karę ograniczenia wolności w formie wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej  pracy (nazywana potocznie przez niektórych „godzinki” z uwagi na wymiar wykonywania tej kary – x godzin w miesiącu) bądź też karę grzywny, której nie są w stanie spłacić nawet po rozłożeniu przez Sąd na raty (po złożeniu wniosku o rozłożenie na raty jak napisać prawidłowo wniosek o rozłożenie na raty grzywny – informacje można uzyskać podczas porady prawnej w Kancelarii lub telefonicznie/ mailowo) podczas postępowania wykonawczego uzyskuje na skutek orzeczenia Sądu zarządzenie kary pozbawienia wolności lub zastępczej kary pozbawienia wolności.

W takich przypadkach oprócz wniesienia zażalenia należy złożyć wniosek o wstrzymanie wykonania kary pozbawienia wolności oraz wniosek o odroczenie wykonywania kary pozbawienia wolności (informacje jak napisać prawidłowo takie wnioski można uzyskać podczas porady prawnej w Kancelarii), aby Sąd wstrzymał się z wystawianiem wezwania do stawienia się do zakładu karnego. Co jeśli to nie przyniesie zamierzonego skutku?

Równolegle można złożyć wniosek o wykonywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego – co ważne taki wniosek wolny jest od opłat sądowych.

Wniosek należy wnieść do Sądu Penitencjarnego w okręgu, którego przebywa skazany. Co istotne orzeczona kara pozbawienia wolności albo zastępcza kara pozbawienia wolności nie może przekraczać 1 roku i 6 miesięcy (nastąpiła zmiana prawa, bo wcześniej kara nie mogła przekraczać 1 roku pozbawienia wolności).

Gdzie należy złożyć wniosek i jakie kryteria trzeba spełniać?

Wniosek powinien zawierać między innymi:

  • Wskazanie danych skazanego (dokładny adres, nr telefony, adres e-mail jeżeli posiada)
  • Wskazanie miejsca pobytu skazanego (może być to mieszkanie stanowiące własność skazanego, ale niekoniecznie, ważne żeby skazany posiadał tytuł prawny np. umowa najmu, użyczenia do zajmowanego lokalu)
  • Zgodę pozostałych domowników na odbywanie przez skazanego dozoru elektronicznego w zajmowanym lokalu (na piśmie)
  • Dokumenty potwierdzające zatrudnienie skazanego (umowa o pracę, umowa o dzieło, umowa zlecenia)
  • Określenie w jakim miejscu oraz w jakich dniach oraz godzinach skazany wykonuje pracę
  • Dokumenty potwierdzające naprawienie szkody (w całości lub części, jeżeli taki obowiązek został orzeczony w pierwotnym wyroku sądu.

Sąd Penitencjarny zanim udzieli zgodę lub orzeknie o odmowie udzielenia zgody na odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego poza zakładem karnym, już po złożeniu wniosku przeprowadza wywiad (za pośrednictwem kuratora) a także co bardzo istotne bada (za pośrednictwem podmiotu dozorujących) czy lokal wskazany przez skazanego odpowiada warunkom technicznym, aby była możliwość zainstalowania w nim odpowiednich urządzeń pozwalających na kontrolę miejsca przebywania skazanego.

Nie we wszystkich przypadkach Sąd wyraża zgodę na odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego, na orzeczenie Sądu w tym zakresie wpływ ma wiele czynników (między innymi postawa oraz uprzednia karalność skazanego) bardzo istotne jest prawidłowe sporządzenie wniosku oraz złożenie do Sądu kompletu załączników.

Warto jednak pamiętać, że na Postanowienie Sądu nie uwzględniające wniosek przysługuje zażalenie do Sądu wyższej instancji.

Artykuł zamieszczony na stronie internetowej nie stanowi interpretacji prawnej, porady, ani nie jest opinią prawną jego zamieszczenie ma jedynie cel informacyjny, nie może być uznany za podstawę do ustalenia stanu prawnego w konkretnej sprawie. W celu uzyskania porady prawnej proszę o kontakt telefoniczny tel. 505 312 505 w celu umówienia spotkania lub ustalenia szczegółów dotyczących uzyskania porady telefonicznej.

Kancelaria nie ponosi odpowiedzialności za rezultaty działań podjętych w oparciu o zamieszczone w artykule informacje. W razie zamiaru praktycznego zastosowania informacji zawartych w artykule prosimy skontaktować się z Kancelarią celem potwierdzenia aktualności zamieszczonych informacji oraz prawidłowego ich zrozumienia.

 

/Autor

Alimenty na dziecko 2021

Kto jest zobowiązany do zapłaty świadczeń alimentacyjnych?

Alimenty są najczęściej świadczeniem na rzecz małoletnich dzieci, ale także na rzecz już pełnoletnich, dorosłych dzieci, które nie są w stanie samodzielnie się utrzymać – kontynuują naukę (do 26-go roku życia). Zobowiązani są rodzice dziecka. Zaspokojenie potrzeb dzieci odbywa się przez osobiste starania, ale także przez świadczenie pieniężne.

Wiele osób mylnie uważa, że skoro rodzic nie korzysta z prawa do odbywania kontaktów z dzieckiem (nie utrzymuje  żadnych kontaktów z dzieckiem, nie interesuje się dzieckiem) to nie jest on zobowiązany do świadczeń alimentacyjnych, nie jest to zgodne z prawdą.

Należy wskazać, że sprawy dotyczące alimentów, kontaktów a także władzy rodzicielskiej są od siebie odrębne. Alimenty na rzecz małoletnich dzieci uiszczane są „do rąk” (czyli najczęściej na rachunek bankowy) rodzica, z którym zamieszkują (może być to formalnie ustalone przed Sądem – postępowanie o ustalenie miejsca pobytu małoletniego dziecka wraz z wnioskiem o zabezpieczenie – aby dowiedzieć się jak prawidłowo złożyć taki wniosek zapraszamy do kontaktu z Kancelarią).

Jak napisać wniosek lub pozew o alimenty? Co powinien zawierać? Jak odpowiedzieć na pozew o alimenty?

Pozew o alimenty powinien zawierać dowody uzasadniające wysokość żądanych alimentów. Jakie to powinny być dowody? Najlepiej jeżeli rodzic dysponuje fakturami imiennymi (na dziecko) oraz potwierdzeniami zapłaty za wszelkie koszty ponoszone w ścisłym związku z utrzymaniem dziecka, a także związane z utrzymaniem części mieszkania, w którym mieszkają. Brak przedstawienia dowodów na wysokość ponoszonych kosztów będzie skutkował przyjęciem przez Sąd kosztów utrzymania dziecka zgodnie z doświadczeniem życiowym.

Zlecając Kancelarii prowadzenie sprawy o dochodzenie alimentów (w takim przypadku klient występuje jako strona powodowa) dokładamy należytych starań, aby załączone do pozwu dokumenty, oświadczenia, wydruki i faktury udowadniały w pełni wysokość dochodzonych alimentów. W sytuacji odwrotnej tj. odpowiedzi na pozew o alimenty, gdy klient występuje jako strona pozwana dokonujemy weryfikacji dokumentów i dowodów przedstawionych przez stronę dochodzącą alimentów.

Jaka jest wysokość alimentów? Jak napisać wniosek o obniżenie alimentów? Jak podwyższyć alimenty?

Zgodnie z treścią art. 135 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego, wysokość alimentów zależy zawsze od usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Należy jednak mieć na uwadze, że np. brak pracy w zawodzie, w którym strona posiada wykształcenie nie jest wystarczającą przyczyną, aby wnosić o oddalenie  powództwa alimentacyjnego, jeżeli istnieje możliwość zatrudnienia w jakimkolwiek innym zawodzie niż ten, który odpowiada kompetencjom zobowiązanego do alimentów. Przy ocenie, czy i w jakim rozmiarze, dana osoba może zostać obciążona obowiązkiem alimentacyjnym, istotna jest nie tyle jej aktualna sytuacja majątkowa i zarobkowa, lecz właśnie to, jaka ta sytuacja mogłaby być, gdyby wykorzystano wszelkie sposoby na osiągnięcie możliwie wysokiego pułapu zarobków i posiadanego majątku (orzeczenie SN z dnia 9 stycznia 1959 r., III CR 212/58, OSN 1960, nr 2, poz. 48).  Jeśli chodzi o obniżenie alimentów to należy udowodnić przed Sądem, że sytuacja strony zobowiązanej do płacenia alimentów uległa pogorszeniu lub sytuacja osoby otrzymującej alimenty znacznie się poprawiła lub jej potrzeby zmalały.  Przy podwyższeniu alimentów sprawa wygląda podobnie – należy wnieść do Sądu pismo, w którym trzeba przedstawić przyczyny, dla których podniesienie kwoty alimentów jest konieczne.

500plus a alimenty – wszystko co musisz wiedzieć

Świadczenie wychowawcze, potocznie nazywane 500plus, ma co do zasady stanowić wsparcie finansowe dla rodziców przy wychowywaniu dzieci, a jego celem jest m.in inwestycja w rozwój dziecka. Zgodnie z treścią art.135 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego na zakres świadczeń alimentacyjnych nie wpływa świadczenie wychowawcze. Pobieranie tego świadczenia nie powinno być zatem podstawą do żądania obniżenia alimentów na dziecko.

Niepłacenie alimentów – jaka kara grozi za niepłacenie alimentów?

Zgodnie z art.209 Kodeksu Karnego przestępstwo tzw. niealimentacji popełnia ten, kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego. Uchylanie się oznacza – w wielkim skrócie – celowe niepłacenie alimentów. Wysokość zaległości musi wynosić równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych (z reguły są to 3 miesiące). Sprawca takiego przestępstwa podlega karze grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności.

Jak zabezpieczyć alimenty? Co należy zrobić?

Jednym ze sposobów uzyskania alimentów jest wniesienie do Sądu pozwu. Najlepiej w takim piśmie procesowym zawrzeć również wniosek o zabezpieczenie – w takim wypadku Sąd na posiedzeniu niejawnym, bez udziału stron, wyda Postanowienie o zabezpieczeniu zobowiązując pozwanego do zapłaty określonej kwoty alimentów płatnych najczęściej do 10. dnia każdego miesiąca na czas trwania postępowania. Jeżeli nie uzyskamy zabezpieczenia lub uzyskamy zabezpieczenie powództwa w niewystarczającej kwocie należy wnieść do Sądu w terminie 7 dni od doręczenia Postanowienia wniosek o sporządzenie na piśmie uzasadnienia, a następnie po uzyskaniu pisemnego uzasadnienia można wnieść zażalenie.

Alternatywnym sposobem uzyskania świadczeń alimentacyjnych jest postępowanie mediacyjne. Podczas spotkań z mediatorem można po odbyciu negocjacji stron dojść do porozumienia w kwestii kwoty alimentów. Ugoda zawarta przed mediatorem po zatwierdzeniu jej przez Sąd, będzie posiadała moc wyroku Sądu.

W razie jakichkolwiek pytań i wątpliwości w sprawach alimentacyjnych zapraszamy do kontaktu z Kancelarią pod numerem 505 312 505 w celu umówienia spotkania lub ustalenia szczegółów dotyczących uzyskania porady telefonicznej.

Artykuł zamieszczony na stronie internetowej nie stanowi interpretacji prawnej, porady, ani nie jest opinią prawną jego zamieszczenie ma jedynie cel informacyjny, nie może być uznany za podstawę do ustalenia stanu prawnego w konkretnej sprawie. W celu uzyskania porady prawnej proszę o kontakt telefoniczny tel. 505 312 505 w celu umówienia spotkania lub ustalenia szczegółów dotyczących uzyskania porady telefonicznej.

Kancelaria nie ponosi odpowiedzialności za rezultaty działań podjętych w oparciu o zamieszczone w artykule informacje. W razie zamiaru praktycznego zastosowania informacji zawartych w artykule prosimy skontaktować się z Kancelarią celem potwierdzenia aktualności zamieszczonych informacji oraz prawidłowego ich zrozumienia.

Autorem powyższego artykułu jest adwokat Małgorzata Grigorjew 

 

/Autor